Home sweet home!

Goh...ja daar zit ik dan weer. Achter mn laptop aan de keukentafel. Het laatste verhaaltje. We zijn weer veilig thuis aangekomen. Ons ontvangstcomité mama, Tanja, Rick en Jose stonden om half 4 vannacht keurig op ons te wachten. Hehe eindelijk thuis. Was wel een lange dag zo gister...

Donderdag zijn we nog gewoon naar school gegaan. Gewoon..dachten we. Maar Mr. Puye, de voorzitter van de ouderraad was er. En hij kwam ons bedanken voor alles wat we hadden gedaan. En daarom kregen we onze Gambiaanse jurk. Wauw, die was mooi geworden. Daar zat echt een werk in! Dus wij hebben onze jurk meteen aangetrokken en toen we hem gingen laten zien, was iedereen jaloers! Wat was ie mooi! Jaa nu waren we echt de tweelingzusjes! Iedereen wilde met ons op de foto! Daarna kregen we ook nog twee certificaten, geweldig!

We hebben daarna nog met Binta's klas nummers geschilderd en er weer een mooie slinger van gemaakt. Maimouna kwam ons weer mooi helpen met schilderen. We hadden nog wat nummers over, dus Maimouna liet ook haar schilderkunsten zien. Wat een artiest is het toch! De slingers hebben we in de klas opgehangen en daarna gingen we lekker met Kim en Niels wipwappen en schommelen.

Om 1 uur zijn we in onze Gambiaanse jurken naar huis gelopen. Het leek wel of ze elkaar allemaal optrommelden. Want overal kwamen mensen vandaan, even kijken. Ze vonden hem allemaal heel mooi, tja dat was ie ook. Een Gambiaan wilde een foto van ons maken en er zelfs voor betalen!

's Middags hebben we alvast onze koffer een beetje ingepakt. Het moest er toch eens van komen. Daarna hebben we lekker nog even genikst. 's Avonds zijn we nog even naar het hotel gegaan waar we twee jaar terug zaten. Nog even wat mensen gedag gezegd. En voor het laatste keertje uit eten bij Paradiso. Dag lekkere pizza... Nog even een laatste rondje bij de restaurants gedaan. Wij, als vaste klanten, moesten natuurlijk overal even doeg zeggen.

En toen was het vrijdag, dag 57 in Gambia. 's Ochtends zijn we naar school gegaan en omdat het de laatste dag voor de vakantie was, en omdat er ook al twee leerkrachten niet waren, gaven ze geen les. De kinderen mochten lekker buiten spelen. En op een gegeven moment komt Maimouna (de schoonmaakster) de poort binnen lopen. Ze had gekke kleren aan, bril op, hoed op, toeter in dr mond. Haha, was zon mooi gezicht, ze maakte er echt een showtje van. Alle kinderen keken, net als ons, hun ogen uit! Ze had twee grote zakken suikerpinda's voor ons mee. Afscheidscadeautje! Daarna is ze er weer vandoor gegaan. Van haar hebben we dus op een hele leuke manier afscheid genomen. Nu hoefden we gelukkig niet te huilen. Rond een uur of 11 werden alle kinderen bij een geroepen. Ze gingen vertellen dat het vakantie is vanaf nu, twee weken. Daarna mocht iedereen naar huis. Dus ook wij gingen naar huis. Maar eerst afscheid nemen van Binta, Amie, Niels, Bakary, Marie, enz. Met een brok in mn keel, liep ik de poort uit.

Daarna zijn we naar onze bar gegaan. Nog een laatste drankje voordat we onze spullen gaan pakken. En ook daar moesten weer afscheid nemen. Weer een brok in mn keel... Maar in vergelijking met twee jaar terug leek het afscheid ons toch wel makkelijker af te gaan.

Gelukkig mochten we tot vier uur in ons huisje blijven, dus we hebben rustig de spullen ingepakt, gedoucht en toen hebben we onze huissleutel ingeleverd. De bus kwam een kwartier te vroeg, maar wij stonden al startklaar. En toen begin het wachten....wachten op de bus....en wachten op het vliegveld....heel lang wachten op het vliegveld...veel te lang wachten op het vliegveld. En toen nog zes uur in het vliegtuig. 'Nog zes uur Room, dan ben je van me af, haha!'

Helaas kregen we ook geen tijd om even rustig een tukkie te doen, want elke keer stonden die stewardessen weer voor onze neus. Eerst een doekje om je handen te wassen, toen een warme maaltijd, toen een frissie, toen een koppie thee, toen een sandwich, toen nog een koppie thee, toen nog een frissie en als laatst nog een pepermuntje. En dat allemaal midden in de nacht. Nou ja, we mogen ook eigenlijk niet klagen. Goeie service van Arke!

En ja...eindelijk we zijn er....o nee eerst nog 20 minuten taxien. Ja, op naar de koffers. En die kwamen eigenlijk meteen al langs. Mooi zo! Wij stonden dus als eerste weer buiten. De auto in en dan ben je ook zo weer thuis. Ja en dan zit het er alweer op. Die twee maanden zijn wel omgevlogen. En wat hebben we veel leuke dingen gedaan! En wat hebben we mooie foto's! En wat hebben we leuke filmpjes! En wat hebben we lieve mensen ontmoet! En wat hebben we een lekker kleurtje! En wat hebben we een koffer vol onvergetelijke herinneringen! En wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben!

Vanmorgen ontvingen Romy en ik nog een bloemetje van Jan en Didy. Welkom thuis! Om ons te bedanken voor alles wat we gedaan hebben voor hun project. Nou, ik denk dat wij juist Jan en Didy moeten bedanken! Wat een superproject!

En natuurlijk jullie, trouwe lezers, bedankt voor alle lieve berichtjes! Was elke keer weer een feest om te lezen!

Nou toedeloe!
Liefs Lidy