Eef...ben je er nog?
Door: Lidy
Blijf op de hoogte en volg Lidy
05 April 2008 | Gambia, Kololi
De laatste week is aangebroken, een week waar nog veel gaat gebeuren. En gister is er toch ook weer heel wat gebeurd: we hebben een auto-ongeluk gehad!
Nel en Jur zouden gister om half 5 aankomen op Banjul Airport. Wij vonden het wel leuk om haar als verrassing op te halen van het vliegveld. We wilden eigenlijk met een gele taxi, maar Lamin ging ook naar het vliegveld voor Nel, dus we konden met zijn taxi meerijden. Op het vliegveld was het hartstikke druk, er was net een Engelse vlucht aangekomen. We keken op het bord en zagen dat de vlucht van Amsterdam op tijd was. Van kwart voor 5 tot half 6 hebben we gewacht en toen zagen we eindelijk wat Nederlandse hoofdjes. Na goed speurwerk zagen we Nel en Jur staan, wachtende op de koffers. Boto was er ook en zat alweer te mopperen: Nel is altijd de laatste die aankomt! Haha! Om kwart voor 6 liepen ze de hal binnen, bepakt en bezakt, echt heel leuk om ze te zien! Daarna zijn we de spullen naar Boto's auto gaan brengen en hebben we nog even gekletst. Daarna zijn wij weer bij Lamin ingestapt.
Nel en Jur verblijven bij Boto dus zij reden de andere kant op. Lamin reed best hard en ruig, maar ja wij kijken nergens meer van op. Al een paar keer moest ie flink in de remmen. En vlakbij de Senegambia strip ging het mis. Een taxi wilde afslaan, dus die stopte en de auto ervooir remde ook, maar omdat wij nogal hard reden en de remmen niet al te best waren, hadden wij een lange remweg nodig. Maar helaas die was er niet, dus wij knallen vol op de kleine rode Ford voor ons. Het ging allemaal zo snel, hij remde al heel vroeg maar het was al te laat. Hij deed nog heel druk met zn stuur en toen dacht ik nog, waarom gaat ie niet naar rechts de berm in, want dat was vrij. Maar nee, het moment van de klap kunnen we ons niet meer herinneren, maar het was een beste klap. Ik zag Eva (die voorin zat) al tegen het raam knallen, maar het viel mee. Met dr hoofd tegen de zonneklep en dr knieen tegen de dashboard. Achterin keken Romy en ik elkaar nog aan voor dat het gebeurde, maar niemand die wat zei. Zet je schrap, we gaan botsen!!!
Na de klap stapte Lamin meteen uit, hij vroeg niet eens of we nog leefden! Wij zaten daar nog in die auto, en Romy zegt: Eef, ben je er nog? En Eva: Ja, alleen mn kaartje is verkreukt! Ze had een kaartje in dr handen en dat was nu een propje! Door een soort van blackout, was dat het enige wat in dr opkwam. Achteraf konden we er wel om lachen. Mn hele knie zat klem want de achterbank was helemaal losgeschoten. Dus we zijn maar de auto uitgegaan en in de berm staan wachten. We hebben meteen Nel maar even gebeld!
In Nederland staat dan binnen mum van tijd de politie en de hele ratteplan, maar hier niet hoor. De auto stond midden op de weg, overal glas en olie en iedereen rijdt er gewoon omheen. Zelfs de politie reed door! De auto is aan de kant gezet en wij zijn met een andere taxi terug gegaan naar het hotel. We gingen maar even wat drinken bij Simple Simons bar om bij te komen. Toen we op het muurtje zaten, begon het allemaal een beetje door te dringen, we waren nog een beetje beduusd. Als troost hebben we lekker een pizza gehaald en hebben we een filmpje gekeken. We begonnen onze spieren al te voelen, we zijn nu nog een beetje stijf en hebben blauwe knieen en koppijn, maar voor de rest valt het gelukkig alles mee. En voor de eerste keer vond ik het voorstel van een massage van de jongens geen slecht idee! De auto was er niet al te best aan toe, maar de jongens zeiden dat het wel weer te fixen was. In Afrika maken ze van niets, iets.
Dus dat was weer een nieuwe Gamia-experience!
Vanmiddag hebben we met Nel en Jur wat gedronken en zijn we boodschapjes wezen doen. Vanavond gaan we bij Boto en Nel en Jur eten: macaroni. Gezellig!!
Ze vroeg of we dinsdag meewillen naar Sarakunda en dan komen we donderdag weer terug, we gaan de andere school bekijken en de waterputten en de brug, dus dat wordt wel gaaf. We gaan dan met Nel dr oranje jeep en wij zitten dan achterin, waar geen bank is! 3 Uurtjes rijden en dan zijn we dr. Dus dit is de laatste keer dat ik in Gambia een stukje typ, de laatste keer dat ik in het internetnetcafe zit, de laatste zaterdag hier... Alles voor het laatst. Donderdag en vrijdag moeten we ook van iedereen afscheid nemen, dat is wel heel raar om te doen, we hebben zelfs een afscheidsfeestje in Simple Simons Bar!
Dus vanuit het zonnige Gambia voor de laatste keer de groetjes en nu echt tot snel!
Veel liefs Lidy
Nel en Jur zouden gister om half 5 aankomen op Banjul Airport. Wij vonden het wel leuk om haar als verrassing op te halen van het vliegveld. We wilden eigenlijk met een gele taxi, maar Lamin ging ook naar het vliegveld voor Nel, dus we konden met zijn taxi meerijden. Op het vliegveld was het hartstikke druk, er was net een Engelse vlucht aangekomen. We keken op het bord en zagen dat de vlucht van Amsterdam op tijd was. Van kwart voor 5 tot half 6 hebben we gewacht en toen zagen we eindelijk wat Nederlandse hoofdjes. Na goed speurwerk zagen we Nel en Jur staan, wachtende op de koffers. Boto was er ook en zat alweer te mopperen: Nel is altijd de laatste die aankomt! Haha! Om kwart voor 6 liepen ze de hal binnen, bepakt en bezakt, echt heel leuk om ze te zien! Daarna zijn we de spullen naar Boto's auto gaan brengen en hebben we nog even gekletst. Daarna zijn wij weer bij Lamin ingestapt.
Nel en Jur verblijven bij Boto dus zij reden de andere kant op. Lamin reed best hard en ruig, maar ja wij kijken nergens meer van op. Al een paar keer moest ie flink in de remmen. En vlakbij de Senegambia strip ging het mis. Een taxi wilde afslaan, dus die stopte en de auto ervooir remde ook, maar omdat wij nogal hard reden en de remmen niet al te best waren, hadden wij een lange remweg nodig. Maar helaas die was er niet, dus wij knallen vol op de kleine rode Ford voor ons. Het ging allemaal zo snel, hij remde al heel vroeg maar het was al te laat. Hij deed nog heel druk met zn stuur en toen dacht ik nog, waarom gaat ie niet naar rechts de berm in, want dat was vrij. Maar nee, het moment van de klap kunnen we ons niet meer herinneren, maar het was een beste klap. Ik zag Eva (die voorin zat) al tegen het raam knallen, maar het viel mee. Met dr hoofd tegen de zonneklep en dr knieen tegen de dashboard. Achterin keken Romy en ik elkaar nog aan voor dat het gebeurde, maar niemand die wat zei. Zet je schrap, we gaan botsen!!!
Na de klap stapte Lamin meteen uit, hij vroeg niet eens of we nog leefden! Wij zaten daar nog in die auto, en Romy zegt: Eef, ben je er nog? En Eva: Ja, alleen mn kaartje is verkreukt! Ze had een kaartje in dr handen en dat was nu een propje! Door een soort van blackout, was dat het enige wat in dr opkwam. Achteraf konden we er wel om lachen. Mn hele knie zat klem want de achterbank was helemaal losgeschoten. Dus we zijn maar de auto uitgegaan en in de berm staan wachten. We hebben meteen Nel maar even gebeld!
In Nederland staat dan binnen mum van tijd de politie en de hele ratteplan, maar hier niet hoor. De auto stond midden op de weg, overal glas en olie en iedereen rijdt er gewoon omheen. Zelfs de politie reed door! De auto is aan de kant gezet en wij zijn met een andere taxi terug gegaan naar het hotel. We gingen maar even wat drinken bij Simple Simons bar om bij te komen. Toen we op het muurtje zaten, begon het allemaal een beetje door te dringen, we waren nog een beetje beduusd. Als troost hebben we lekker een pizza gehaald en hebben we een filmpje gekeken. We begonnen onze spieren al te voelen, we zijn nu nog een beetje stijf en hebben blauwe knieen en koppijn, maar voor de rest valt het gelukkig alles mee. En voor de eerste keer vond ik het voorstel van een massage van de jongens geen slecht idee! De auto was er niet al te best aan toe, maar de jongens zeiden dat het wel weer te fixen was. In Afrika maken ze van niets, iets.
Dus dat was weer een nieuwe Gamia-experience!
Vanmiddag hebben we met Nel en Jur wat gedronken en zijn we boodschapjes wezen doen. Vanavond gaan we bij Boto en Nel en Jur eten: macaroni. Gezellig!!
Ze vroeg of we dinsdag meewillen naar Sarakunda en dan komen we donderdag weer terug, we gaan de andere school bekijken en de waterputten en de brug, dus dat wordt wel gaaf. We gaan dan met Nel dr oranje jeep en wij zitten dan achterin, waar geen bank is! 3 Uurtjes rijden en dan zijn we dr. Dus dit is de laatste keer dat ik in Gambia een stukje typ, de laatste keer dat ik in het internetnetcafe zit, de laatste zaterdag hier... Alles voor het laatst. Donderdag en vrijdag moeten we ook van iedereen afscheid nemen, dat is wel heel raar om te doen, we hebben zelfs een afscheidsfeestje in Simple Simons Bar!
Dus vanuit het zonnige Gambia voor de laatste keer de groetjes en nu echt tot snel!
Veel liefs Lidy
-
05 April 2008 - 19:07
Hendrie En Sonja:
Hey Speedy,
Nou ga er nog maar niet meteen vanuit dat dit je laatste zaterdag is hoor....en wij kunnen het weten want we spreken uit onze eigen Gambia (lees ArkeFly) experience...:)
Liefs en tot volgende week! -
06 April 2008 - 09:36
Paula En Rob:
hey oud buurmeisje je maakt wat mee daar in gambia. maar eh doe rustig aan de laatste paar dagen want we willen je wel heel huids terug zien hoor.(anders kan ik de bbq wel vergeten van jou en dat is niet de bedoeling). ha,ha he geniet er nog even van en geen rare dingen gaan doen he. groetjes paula en rob -
06 April 2008 - 13:21
Joska:
He Lidy,
Wat een verhaal en dat op een van de laaste dagen haha, tja zo heb je straks wel een boek vol Gamia-experience!!!! Veel plezier nog even en alvast een hele goede reis!
tot gauw Joska -
06 April 2008 - 15:31
Sylvia:
he lidy,
zo maak je weer veel mee. gelukkig gaat het goed met jullie nou geniet van die laatste dagen en neem je een van die jongens mee?????????gamiaantje!!?!?!?!!?!?!??!
nou spreek je snel weer. alvast goede reis en geniet er van veel plezier nog.
sylvia -
06 April 2008 - 19:52
Daniëlle:
Hé Lied,
jeetje dat was nog even schrikken zo in de laatste week. Gelukkig zijn jullie er alledrie goed vanaf gekomen. Veel plezier nog de laatste week, succes in Sarakunda en tot snel. Ik verwacht je natuurlijk dinsdagavond 15 april op het buitenveld in je trainingskleren. :-p
Liefs Daan -
07 April 2008 - 17:56
Ellen:
Hey Lied,
Nou nou wat is de tijd gevlogen zeg, zo zwaaien we je nog uit en nu kom je alweer bijna thuis. Maar je bent in ieder geval een hele leuke ervaring rijker. Ik ben erg benieuwd naar al je andere foto's en verhalen! Geniet nog maar even van je laatste dagen daar, en tot zaterdag!
X Ellen -
09 April 2008 - 11:17
Marit:
Heey Lied!
Dat was even schrikken zeg maar gelukkig gaat alles goed. Ik wens je nog veel plezier de laatste dagen en alvast een goeie reis.
XX Marit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
