Thuis...

Ruim een week geleden, typte ik mn laatste bericht vanuit Gambia. En nu zit ik weer gewoon achter mn vertrouwde computertje in Huize Familiezweet. Die laatste week is daar ook echt omgevlogen.

We zijn maandag voor het laatst een hele ochtend naar school geweest. We hebben klassenfoto's gemaakt en briefjes geschreven voor een hele belangrijke vergadering!

Dinsdag zijn we met Nel en Boto op pad gegaan naar Sarakunda. Om half negen werden we opgehaald en zaten Romy, Eva en ik achterin opgepropt tussen de tassen, koelboxen, accu's en kussens. Die hadden we wel nodig, je krijgt nogal een houten reet van dat gehobbel over de zandwegen! We kwamen rond half 4 aan in Sarakunda, we hadden er best lang over gedaan, we moesten anderhalf uur wachten op de ferry en we hadden in Farafenni nog boodschappen gedaan en wat gedronken. We zagen er niet uit....bezweet, plakkerig en onder het stof, maar ja we waren onderhand wel wat gewend. Nel heeft ons een rondleiding gegeven door het 'huis'. We zagen onze badkamer: een afgeschermd gedeelte buiten met een gat in de grond. We zagen de maden erin zwemmen, jammie jammie! Wel handig, plassen poepen, douchen je kunt alles tegelijk doen, haha! We zijn even naar de 2e school gegaan. Daar was het wat ruimer opgezet, meer ruimte om buiten te spelen en een klas extra. Romy en ik hebben nog even water gepompt, dat is nog best een zware klus, in de brandende zon! Toen we terugkwamen hebben we maar ff wat gedronken, want wat hadden we een dorst, het was daar ook zo heet. Tijd voor een verfrissende douche: met een bekertje, een emmertje en een jerrycan water in de hand en gaan met die banaan!

's Avonds hebben we geit gegeten met rijst, dat ging er wel in! Daarna zijn we vrij snel in ons opklapbedje gaan liggen, onder de klamboe, ongediertevrij!

's Nachts werd ik gewekt door de Imam, kan het niet wat zachter! Daarna leek het wel of er een ezel verkracht werd en dat de hanen aan het aanmoedigen waren. En dat allemaal voor 7 uur, Eva en ik zijn er toen maar uitgegaan. Na een ontbijt van Tapalapa brood en een cup a soupje zijn we naar de school gegaan. Nel moest rijstzakken uitdelen en foto's maken, wij hebben daar mooi bij geholpen. Toen hebben wij nog even onze schoolspullen aan de hoofdmeester gegeven en hebben we muurstickers op de muren in de klassen gehangen. Toen hebben we waterputten bezocht, 1 die klaar was en 1 nog in aanbouw. Wat een klus! Erg interessant om te zien!

We hebben even uitgerust en zijn toen een rondje gaan lopen door Sarakunda. We hebben de begraafplaats gezien en nog een waterput, die nog niet gebruikt wordt. Toen zijn we naar de brug gereden, die staat tussen 2 rijstvelden in. Een van 400 hectare en 1 van 600 hectare. Echt leuk om te zien, Nel heeft daar in Nederland over verteld en foto's van laten zien, en nu zagen we het gewoon allemaal in het echt! Daarna lekker gerelaxed en gedouched. Toen gingen we eten: vis met rijst, echt verrukkelijk! Alleen jammer van de vele graten!

's Avonds nog even gezongen met alle kindertjes en toen zijn we maar weer gaan tukken! Morgen vroeg weer op!

Om kwart voor 7 werden we wakker, aangekleed, gegeten en spullen gepakt en toen gingen we weer op weg naar huis. We hadden het achterin even beter georganiseerd, zodat we wat beter zaten dan op de heenweg. Binnen 2 uur waren we bij de ferry, waar niet eens een rij stond dus wij waren zo aan de overkant en dus ook snel thuis!

's Avonds hadden we de eigenaar van Paradiso, ons favoriete restaurant, nog een kaart en een cadeautje gegeven, omdat ze zo goed voor ons gezorgd hadden, drie maanden lang. Al dat lekkere eten! We zijn langs alle restaurants gegaan, waar we vaak aten, om even doei te zeggen! Nog niet echt het idee hebbende dat we hier niet meer komen!

Daarna hebben we mooi bij Simple Simon gezeten, daar hangt nu een Nederlandse vlag met onze namen erop aan de bar. Was een leuke laatste avond.

De volgende morgen zijn we doeg gaan zeggen op school. De sfeer was helemaal een beetje bedrukt. Elke klas heeft liedjes voor ons gezongen. De eerste 2 klassen ging het nog goed, maar daarna kwamen toch wel de traantjes. Sommige kinderen begonnen ook te huilen. En toen we de laatste klas binnen kwamen, zat de juf daar al te huilen. Ze ging evengoed liedjes zingen met de kinderen, dus al snikkend stond ze daar. Daarna kwamen alle leerkrachten, Boto, Nel en wij bij elkaar. Ze hadden nog iets voor ons. Een houten kunstwerk van 4/5 poppetjes, wat Unity betekende, echt een mooi gebaar. Een lieve kaart erbij, om ons te bedanken! We namen afscheid en toen begon ook de hoofdmeester te huilen, de tissues kwamen tevoorschijn en zijn maar gegaan... Dag geweldige school!

Toen we thuiskwamen hoorden we dat ons vliegtuig 2 uur later op schiphol zou aankomen. Dat zou betekenen dat wij ook 2 uur later weg zouden gaan. meteen maar even Travelpoort gebeld om te horen, maar de stroom lag er af, dus afwachten maar. We zijn spullen in gaan pakken en nog effe buiten gaan zitten. Daarna nog even geluncht bij Paradiso en wij kregen van de eigenaar nog een Paradiso tshirt, echt grappig!

Tijd om te douchen en toen hebben we spullen gepakt en hebben we de kamerdeur gesloten, dag huis! Nog buiten gezeten, doeg gezegd tegen onze vrienden en 10 minuten eerder dan gepland kwam de bus al. Dus toen was het snel afscheid nemen en voor je het weet, rijd je weg.

Op het vliegveld hebben we ingecheckt en hebben we wat gedronken met Nel, Jur en Boto. We hebben gewacht tot 10 voor 7, een uurtje later dan gepland, toen vlogen we weg. 6 uur later kwamen we aan op schiphol. Onwijs leuk om iedereen weer te zien, nog wel even achter glas, maar ik zag de spandoeken al, lachuh!

Daarna naar huis gereden, bijgekletst en met een hoofd nog vol, toch naar bedje toe. Om half 7 lag ik in bed. Wat een avontuur, een hele ervaring rijker...

Veel liefs Lidy